Na een goede nacht worden we rond 07:00 uur wakker en gaan we ontbijten in het zonnetje. Het is al lekker warm, maar het weer in de omgeving van San Francisco is overal anders. We besloten rustig aan te doen en pas om 10:00 uur naar San Francisco te gaan met de bus. De bushalte was 10 minuutjes lopen van de camping. De bus reed ook de Golden Gate Bridge over, vanaf de andere kant dan toen wij er gisteren overheen reden.
We stapten uit op Lombard Street/Van Ness Ave. We liepen via Filbert Street steil omhoog en gingen linksaf Hyde Street in, waar we weer een Cable Car tegenkwamen. Opeens zagen we een horde Japanners op Lombard Street staan. Daar moest dus het kronkelige straatje zijn. Best wel bizar hoe de auto’s hier naar beneden kronkelen.
Vervolgens liepen we door naar de Fisherman’s Wharf. Het was er flink koud, dus we kochten in een souvenirwinkel lekkere warme ‘I <3 San Francisco' truien. Dat was meteen handig voor in de avond als we naar de San Francisco Giants wedstrijd zouden gaan.
Op de Fisherman’s Wharf kochten we een broodje krabsalade en gefrituurde calamaris en inktvis.
Langs het water liepen we naar Pier 39, waar allemaal zeeleeuwen en zeehonden lagen. Naast Pier 39 was een gezellig straatje waar we rustig doorheen liepen. Het was pas 13:00 uur en de boot naar Alcatraz zou pas om 13:45 uur vertrekken.
Zoals gezegd vertrok de boot om 13:45, maar je kon ruim van tevoren al boarden. Voordat we aan boord gingen, werden we met z’n vieren op de foto gezet. Op deze foto leek het net alsof je op een boot vlakbij Alcatraz stond, maar 22 dollar voor 1 foto vonden we veel te duur.
In een kwartier waren we gevaren naar Alcatraz en werden we opgewacht door een ranger die ons de regels nog eens vertelde. Daarna was het tijd om over het eiland te lopen naar de gevangenis. Daar kregen we de audiotour met stemmen van de échte gevangen. De audiotour leidde ons door het hele gebouw heen en werd afgewisseld met informatie over Alcatraz en herinneringen van de gevangenen. Wat ons meteen opviel was hoe klein de cellen waren. In de film ‘Escape From Alcatraz’ leken ze toch iets groter. We wilden ook graag de isoleercellen in D-block zien. Sommigen hebben daar jarenlang gezeten, dat kun je je bijna niet voorstellen. Wat we ook niet wisten was dat er vrouwen en kinderen van de officieren jarenlang op Alcatraz gewoond hebben. Dat lijkt me nou niet echt de leukste plek om op te groeien…
We bleven ruim twee uur op het eiland en we vonden het erg indrukwekkend. We namen de boot van 16:15 uur terug naar San Francisco en gingen richting de tram die ons naar het AT&T Park zou brengen voor de honkbalwedstrijd. Iedereen wilde met de tram, dus we moesten eerst een paar trams aan ons voorbij laten gaan voordat we als haringen in een ton opgepropt stonden in de volgende tram. Pluspunt was dat we niet konden betalen vanwege de drukte en we gratis naar AT&T Park konden reizen.
Na wat gedoe met onze tickets (de scancode was te dik uitgeprint, dus we moesten ‘re-prints’ halen) konden we het stadion in en gingen we iets te eten halen. Dat hadden ze daar genoeg. Iedereen was er lekker aan het eten en ze hadden absoluut geen haast om het begin van de wedstrijd te halen. Wij liepen een rondje door het stadion en gingen vervolgens onze plekken zoeken.
We zaten hoog in het stadion, maar wat ons betreft waren het één van de beste plekken die er waren. We zaten volledig uit de wind en konden lekker lachen om de mensen die in hun wintersport(!!)tenue op de tribune zaten en meer geld voor die plekken betaald hebben.
Om 19:15 uur begon de wedstrijd, Giants vs Phillies, nadat een lokaal zangduo het volkslied had gezonden. Het stadion was nog halfleeg, omdat iedereen nog lekker aan het eten was. Als ze achteraf hadden geweten dat al het spektakel plaatsvond in de eerste twee innings waren ze misschien wat eerder op hun plek gaan zitten. In de tweede inning scoorden de Phillies twee homeruns achter elkaar. Daarna bleef het tot de achtste inning vrij saai. De pitchers van de Giants en de Phillies stonden erg goed te spelen en stonden maar weinig honkslagen toe. In de achtste inning hadden de Giants twee man op de honken en was de beste speler aan slag, maar helaas waren ze allemaal uit en verloren de Giants. Het publiek leek het niet zo erg te vinden en at vrolijk door.
Na elke inning was er een pauze en kwam er entertainment. Zo was er de fist pump cam, dan wordt het publiek gefilmd terwijl ze lekker uit hun dak gaan. Er was ook een kiss cam, elke keer kwam er een stel uit het publiek in beeld en die gingen dan zoenen. Een man vroeg zelfs voor 42.000 mensen z’n vriendin ten huwelijk. En halverwege de zevende inning, de beroemde 7th inning stretch, ging iedereen Take Me Out To The Ballgame zingen. Een honkbal wedstrijd bezoeken is veel meer dan alleen de wedstrijd zelf. Er gebeurd zo veel omheen! Het was een hele leuke ervaring.
Na afloop konden we met de Giants Ferry terug naar Larkspur Ferry Landing. Vanaf daar was het nog een kwartiertje lopen naar de camping, waar we om 23:00 uur aankwamen en meteen in slaap vielen.
dinsdag 9 augustus 2011
04/08 Dag 6: San Francisco
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten