19/08 Dag 21: Monument Valley–Lake Powell (Page)

Izaak ging vroeg uit z’n bed om de zonsopgang bij Monument Valley te fotograferen. Op de camping was een mooie spot om de opkomende zon vast te leggen.

We ontbeten om 07:30 uur en om 08:15 uur reden we al weg van de camping. We moeten namelijk bijna 200 kilometer rijden naar Page voor de rondleiding van 11:30 uur in de Antilope Canyon. Onderweg zou de klok een uurtje achteruit gaan, maar alsnog wilden we vroeg weg zodat we niet te laat zouden zijn.

De rit naar Page was een rit zoals we die al zo vaak hebben gehad. Een lange, rechte weg met af en toe een mooi uitzicht en om de 50 kilometer komen we een gehucht tegen met een benzinestation.

Om 10:15 uur (Arizona time) kwamen we aan bij de Glen Canyon Dam. Het was even zoeken naar het uitzicht punt, maar we hebben het uiteindelijk wel gevonden.


Om 10:45 uur waren we op de parkeerplaats voor het pand van Antilope Canyon Tours in Page. Het was er al flink druk. Gelukkig hadden we van tevoren gereserveerd. Saskia en Niels zouden de normale tour (1 uur) gaan volgen, Izaak en ik doen de ‘Professional Photographer’s Tour (2-2,5 uur). We hadden ons statief meegenomen en hoopten mooie foto’s te maken.
De groep met fotografen mochten als eerste richting de Antilope Canyon. Het was minstens 20 minuten rijden en we hobbelden lekker achterin de auto over de zandweg.

Er reden continu van dit soort autootjes af en aan, dus we dachten al dat het druk zou zijn. Toen we eenmaal binnen waren werden we alsnog verrast door de mensenmassa’s die daar rondliepen. Onze gids regelde dat we de statieven goed konden neerzetten, maar je had bijna geen tijd om je statief goed neer te zetten omdat de volgende groep alweer op je stond te wachten.


De drukte:

We hoorden allemaal gidsen om ons heen leuke verhalen vertellen over welke vormen je in de rotsen kon zien, maar onze gids deed dat niet. Hij leek zich mee druk te maken om de doorstroming in de Antilope Canyon. Ook gaf hij zonder reden Izaak ‘strike 1’ (bij 3 strikes zouden we als groep de canyon moeten verlaten). We vonden het maar een nare man en gingen lekker onze eigen gang.

Toen we het einde van de canyon hadden bereikt, mochten we even rusten en wat drinken voordat we weer terug moesten lopen. Daar kwamen we Niels en Saskia tegen en hun gids bleef maar leuke verhalen vertellen. Onze gids daarentegen had nog geen interessant feitje verteld.

Terwijl we terugliepen werd het een stuk rustiger in de Antilope Canyon. Het licht was ook opeens heel anders geworden. De lichtstralen waren er niet meer en het was meteen een stuk donkerder.

Na ruim twee uur waren we weer uit de Antilope Canyon en reed onze chagrijnige gids onze groep weer terug. Iedereen mopperde wat over hem en hij kreeg dan ook geen fooi van Izaak en mij. We betaalden al veel meer voor deze fotografen tour en dat bleek ook nog een grote teleurstelling te zijn. Desondanks vonden we de Antilope Canyon zelf wel erg mooi! 

Terug in de camper hoorden we de leuke verhalen van Saskia en Niels, zij hadden een leuke, enthousiaste gids. Aangezien zij een uur eerder klaar waren dan wij, hebben ze taco’s gegeten bij de Taco Bell. Niels heeft er gelijk een nieuw favoriet restaurant bij!
We gingen hierna direct naar de camping. Weer hebben we een ruime plek met uitzicht op het meer. Vanaf de camping is het 10 minuten lopen naar Lake Powell.

We bleven de rest van de middag bij het meer. Het water had een heerlijke temperatuur. In de opblaasband dobberden we lekker in het water.



‘s Avonds staken we de barbecue weer aan. Terwijl we onze steaks opaten, kwamen we donkere wolken onze kant op. We zagen ook wat flitsen in de verte, maar helaas zette het niet door.


’s Avonds blijft het nog lang warm en steekt Niels het kampvuur nog even aan voordat we om 22:00 uur gaan slapen.