08/08 Dag 10: Mono Lake–Las Vegas

Het was een ijskoude nacht in Lee Vining, maar we hebben goed geslapen. Vandaag maken we de meeste kilometers aangezien we van Mono Lake helemaal naar Las Vegas rijden, ruim 500 kilometer. We wilden vroeg vertrekken en ontbeten om 07:30 uur en reden weg om 08:15 uur.

We maakten meteen al om 08:30 uur een stop bij Mono Lake. Het water in Mono Lake is 2,5 keer zo zout als in de zee en er zit 100 keer meer alkaline in. Ik stak voor de lol m’n vinger in het water en wilde het water proefen. Het was een kruising tussen zout en bitter, niet echt lekker. We maakten nog wat foto’s hier en vervolgden onze weg over de Highway 120.



De 120 is een leuke weg. Het slingert wat door de bergen en gaat soms op en neer, op en neer. Het leek wel een achtbaan!

De 120 ging over in Highway 6 en dat was een hele saaie weg. Je rijdt 400 kilometer helemaal alleen op een kaarsrechte weg in de woestijn. Af en toe rij je een dorpje in, maar als je één keer met je ogen knippert ben je er alweer uit.

Hoogtepunt van de reis was de stop in Tonopah. Bij de Subway en McDonalds hebben we snel wat te eten gehaald om daarna weer door te rijden naar Las Vegas. Af en toe zagen we onderweg een zandstorm, erg apart om te zien hoe dat ineens ontstaat en meteen weer kan verdwijnen.
We deden ook ons raam soms open om te voelen hoe warm het was. Als je je hand naar buiten stak was het net alsof je met je hand vlakbij een föhn staat. Gelukkig zaten wij nog lekker koel in de airco.
En toen verscheen er vanuit het niets een grote stad aan de horizon: Las Vegas. De TomTom gaf nog ruim 40 kilometer aan, maar je kon de Strip al zien liggen.

We reden in één keer door naar het Sam’s Town RV Park en zetten om 16:45 uur de camper op z’n plek.

Vervolgens deden we de deur open. WAT EEN HITTE! Izaak pakte gelijk de thermometer er bij en zag dat het maar liefst 41 graden in de schaduw was! Niels, Saskia en ik trokken onze zwemkleding aan en vertrokken richting het zwembad op de camping. Daar was het heerlijk vertoeven. Er was bijna niemand en het water had een lekkere temperatuur.

Het avondeten was niet zo speciaal. We aten broodjes aardbei en andere restanten.
De shuttlebus van Sam’s Town Hotel naar de Strip vertrok om 19:20 uur en zette ons om 19:40 uur af bij Harrah’s Hotel. Om op de Strip te komen liepen we eerst door het Harrah’s Hotel. Het was één groot doolhof van slotmachines en blackjacktafels. Door de geluiden die uit de automaten komen lijkt het net een kermis, maar dan voor volwassenen.

Het was even zoeken naar de uitgang, maar om 20:00 uur stonden we op de Strip. Nog steeds was het vreselijk warm buiten, er staat constant een warme wind op je.
We liepen naar Venetian en gingen eerst door het casino en vervolgens naar de winkelstraatjes. In Venetian ben je in Venetië. De gondola’s, het water, het uiterlijk van de winkels, dit hotel straalt Italië uit. Door het plafond lijkt het net alsof je er overdag loopt.


In het foodcourt kwamen we een ijssalon tegen. Izaak en ik namen een smoothie, Niels een milkshake en Saskia een ijsje.

Via het plein liepen we Venetian uit en gingen we via de loopbrug naar Treasure Island. Izaak ging daar in het casino eens achter zo’n slotmachine zitten er stopte er een dollar in. We probeerden met z’n allen uit te vogelen hoe het werkte, maar dan krijg je meteen de security op je af. Kinderen moeten blijven doorlopen. *zucht*

Daarna liepen we door naar buiten, want we wilden de piratenshow van Treasure Island zien. Het was enorm druk en de voorstelling werd ook steeds uitgesteld vanwege een te harde wind, waarna we besloten weg te gaan.
De hitte werkt echt verlammend, vooral als je een flink stuk over de Strip moet lopen.We hoopten de vulkaanuitbarsting bij Le Mirage mee te maken, maar die zagen we helaas in de verte uitbarsten. Langs Caesars Palace gingen we richting een plek waar we een taxi konden nemen terug naar de camper.



Bij het Bally’s Hotel namen we de taxi en om 22:45 uur waren we weer terug bij de camper. Erg moe door de lange reis en de hitte hier vielen we gelijk allemaal in slaap.